Για τον τοκετό
Για τις περισσότερες γυναίκες ο ερχομός του μωρού είναι ένα γεγονός συνυφασμένο με ευτυχία. Ωστόσο, θα ήταν δίκαιο να πούμε για τον τοκετό -για την διαδικασία που απαιτείται να έρθει το μωρό στη ζωή- ότι συχνά εμπεριέχει ένα βαθμό φόβου ή άγχους. Πράγματι, όσο πλησιάζει ο τοκετός το αίσθημα άγχους ακόμα και αγωνίας αυξάνεται σε πολλές γυναίκες καθώς κυριεύονται από διάφορες σκέψεις γύρω από τη διαδικασία του τοκετού, πως θα είναι και αν θα τα καταφέρουν.
Είναι πολύ σπάνιο μια γυναίκα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της να μη κάνει κάποια ανήσυχη σκέψη που να αφορά την υγεία του μωρού της ή την διαδικασία του τοκετού εαν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει . Οι σύντροφοι ανησυχούν επίσης -σχετικά με την υγεία της γυναίκας τους, με την υγεία του μωρού ή για τον δικό τους ρόλο όταν θα ξεκινήσει ο τοκετός. Αυτό όμως αποτελεί μέρος της φυσιολογικής συναισθηματικής κατάστασης που διέπει την εγκυμοσύνη τόσο για τη γυναίκα όσο και για τον σύντροφο της.
Ένα φυσιολογικό άγχος υπάρχει στον τοκετό και αυτό ούτε μπορούμε ούτε και θέλουμε να το διώξουμε. Ο στόχος είναι μέσα από την ψυχοεκπαίδευση σε συνδυασμό με διάφορες τεχνικές χαλάρωσης και με οδηγό πάντα την αναπνοή να επιτρέψουμε στην οκυτοκίνη να κυλάει ελεύθερα στο αίμα (ορμόνη που διευκολύνει την εξέλιξη του τοκετού) και όχι την αδρεναλίνη (ορμόνη που μπλοκάρει τη ομαλή εξέλιξη του τοκετού). Όλοι εμείς που εμπλεκόμαστε στη διαδικασία του τοκετού γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο φόβος διαταράσσει την φυσιολογική εξέλιξη του τοκετού.
Πιο συγκεκριμένα το έντονο στρες στην εγκυμοσύνη συνδέεται με πρόωρο τοκετό, με παράταση του 1ου σταδίου του τοκετού, με φτωχή ικανοποίηση της γυναίκας από την εμπειρία του τοκετού της, με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης επιλόχειου κατάθλιψης αλλά και συγκρουσιακής σχέσης με τον σύντροφο, ενώ συσχετίζεται αρνητικά με την ανάπτυξη συναισθηματικού δεσμού μεταξύ μητέρας βρέφους. Επιπρόσθετα, έχει αρνητική επίδραση στην ομαλή νευρογνωστική ανάπτυξη του παιδιού.
Όπως προαναφέρθηκε ακόμα και να θέλαμε να διώξουμε τον πόνο και το φόβο δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε. Αυτό που μπορούμε όμως να κάνουμε είναι να συμφιλιωθούμε με τις σωματικές αισθήσεις του τοκετού οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας του και να επιτρέψουμε στην οκυτοκίνη να κυλάει ελεύθερα στο αίμα.
Όπως στη ζωή, έτσι και στον τοκετό ο πόνος μπορεί να είναι αναπόφευκτος αλλά το να υποφέρετε είναι προαιρετικό. Κι αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που ερμηνεύετε το καθε τι που σας συμβαίνει πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό είτε γεννήσετε φυσιολογικά είτε με καισαρική. Αυτός ακριβώς είναι και ένας από τους βασικούς σκοπούς των ομαδικών βιωματικών συνεδριών με την ολοκλήρωση των οποίων αναμένεται να βοηθηθείς όχι μόνο σε ότι αφορά στη διαχείριση πόνου κατά την διάρκεια του τοκετού αλλά και σε οποιονδήποτε άλλον πόνο σωματικό ή ψυχικό ακολουθήσει μετά τον τοκετό.
Πραγματοποιούνται Ομάδες εγκύων με θεωρητικό-ενημερωτικό αλλά και βιωματικό χαρακτήρα. Πρόκειται για Ομάδες προετοιμασίας τοκετού και του πρώτου καιρού της λοχείας (περίοδος προσαρμογής) που απευθύνεται σε έγκυες γυναίκες που διανύουν το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους και στους συντρόφους τους. Οι συνεδρίες αυτές δεν περιορίζονται σε εκμάθηση μεθόδων που είναι ευρέως γνωστές ως “Ανώδυνος Τοκετός” αλλά αφορούν μια ολιστική προσέγγιση της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας στοχεύοντας σε μια ολοκληρωμένη προετοιμασία (ψυχολογική και σωματική) του ζευγαριού.